Picture 9
Author picture

Ann Fidlers – 70.3 IM Lanzarote

Waarom doe je eens geen wedstrijd in Lanzarote… zei mijn man.

Euhmmmm….

Goh…Ik kan wel een paar redenen noemen om hem NIET te doen

  • Pieken in maart is veel binnen trainen of buiten, als het al donker is
  • Ik ken het eiland te goed, ik weet wat er komt…
  • En blijkbaar één van de zwaarste triatlons ter wereld…?

Waarom dan toch WEL?

  • ‘50’ is the new ‘30’ …of zo ?
  • Beetje ‘Rock & Roll’ in mijn triatlon leven kan geen kwaad …of zo?

Mijn Hubbie is voor deze editie ook mijn Coach.

Schema’s worden gemaakt, proper afgewerkt, door weer & wind, voor / tijdens / na het werk… énnnn we kunnen het zelfs kwetsuren-vrij houden, YEAHHH !!

De P-Bike wordt COOL gepimpt en Amici di Bici zorgt ervoor dat hij graaf over de banen van Lanzarote kan scheuren.

TAPERINGWEEK

Ik kan lange epistels schrijven over wat er allemaal door je hoofd gaat, het lichaam dat in verplichte rust moet gaan maar toch getriggerd moet blijven, afwegingen die je neemt over allerlei zaken tijdens de race, onzekerheden van – heb ik wel genoeg getraind – die bovenkomen, enz, enz, enz… maar die kennen jullie vanzelfsprekend wel

ZATERDAG 18/03

Finally… D-Day…

7u00, zwemstart in Playa Blanca.

(Start Pro Mannen)

Wegzwemmen van de haven was door de rolling start zalig!

Elke keer als je rechts kwam ademen zag je de eerste zonnestralen bovenkomen… waaaaaaanzinnig machtig!

Terugzwemmen was net iets anders… de wind kwam opzetten en over de golven zwommen 1200 deelnemers terug naar het vaste land.

Minpuntje van de organisatie…

Waarom de AG-mannen oranje badmutsen geven als je kleine oranje boeien moet volgen om terug aan land te geraken.

Dan maar andere punten zoeken op het eiland om lijn te houden en na 40’ kom ik met een super goed gevoel uit het water.

YESSSS….fietsen!

Je moet bijna de hele haven doorlopen om je fiets te nemen, wat zorgt voor een lange wissel.

En-wat-was-het-fietsen-zwaar:

  • richting Femes, bergop en volle bak wind op kop
  • Naar beneden met wind mee tegen 72km/u, hoe zot was da  
  • Naar El Golfo en terug, over het legendarische Timanfaya gebied, richting Tinajo, met niets dan anders mega veel wind op kop en windstoten tot 46 km / u!bOnderweg riep zelfs een Engelsman heel de tijd : Turn off the f***ing wind!!!
  • Keren in Tinajo en EINDELIJK… wind in de rug, wind uit uw oren en normaal kunnen ademen…ZALIG!!!
  • Van kilometer 60 tot de finish kan ik met deze wind een gemiddelde van 37 km/u houden en zo het algemeen gemiddelde terug opkrikken.

90 km met 1000 hm kan ik in 3u31 afwerken, niet gedacht dit te kunnen met deze omstandigheden.

Ik wist dat ik dit ging voelen tijdens het looponderdeel, ook al had ik constant netjes onder mijn overslag gefietst.

Terug de haven in, met een lange weg voor de wissel en snel klaarmaken voor het laatste onderdeel.

En nope….de frisse beentjes van tijdens de koppeltrainingen waren er niet …

Maar ik weet dat ze terug kunnen komen na consistent zout innemen, drinken en eten.
6D is dan voor mij ook de perfecte voeding om de batterijen goed opgeladen te houden. HubbieCoach volgt mij per fiets en houdt mij alert om bij elke bevoorrading het lichaam goed af te koelen met water en ijsblokjes.

Inderdaad …. Na enkele kilometers waren mijn beentjes terug en heb ik de tweede helft in een negatieve split kunnen afwerken met een gemiddelde van 5’30 à 5’45/km.

21 km met 226 hm lukt mij in 2u12, bibi super content!

Als 13de vrouw (van 30) in AG 50-54 haal ik in een totaaltijd van 6u39 de finish.

Zot van de 1ste vrouw, de Française Linda Guinoiseau, die dit parcours in 5u17 afhaspelt en dikke proficiat aan de Belgische Elly Verhoeven met haar 3de plaats met 5u36 (beide in mijn AG).

Hoe snel / sterk moet je zijn om op dat schavotje te komen met dit parcours!

In totaal hebben bijna 1 op 4 deelnemers de wedstrijd NIET uitgedaan, ik beaam dat dit 1 van de zwaarste triatlons is die ik ooit heb gedaan, dus het zinnetje ‘One of the toughest Race on the World’, klopt wel.

#RaceOnAnotherPlanet
Wat een ervaring, herinnering en aanrader!!

PS: toch enkele onbekende supporters langs de kant die onderweg!‘Komaaaaaaaaaan ATRIAC’ riepen!! Hoe zalig isda!

BEDANKT!

 

#HubbieCoach voor het super schema en Den Pinarello te pimpen!
#AmiciDiBici om mijn P-bike race klaar te maken!
#6D voor de lekkere nougat bars en te drinken cola gel!
#Atriac voor alle mogelijkheden om gemakkelijk en fijn te trainen met de De Atriac-ers!
#HortaAntwerpen voor de flexibiliteit om trainingen te kunnen afwerken! 

… en nu snel nieuwe plannen maken sè!

Share this post

Lees meer

Comments